Bestiarum vero nullum iudicium puto.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur id non ita fit? Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Duo Reges: constructio interrete. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Bonum incolumis acies: misera caecitas. Hoc non est positum in nostra actione. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;

Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.
Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.
Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Immo videri fortasse.
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus
probabantur.

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem,
Diodorus vacuitatem doloris.

Respondeat totidem verbis.: Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Verum audiamus.: Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Nulla erit controversia.: Omnia peccata paria dicitis.
Bork: Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Et quod est munus, quod opus sapientiae? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Ego vero isti, inquam, permitto.
Quonam, inquit, modo?

Polycratem Samium felicem appellabant.